​
Het
Verhaal
Get to Know Us
This is a paragraph about your business. Let your visitors know who you are, what you do and what your website is all about. Double click on the text box to edit the text and add all the information you want to share.
Het Verhaal
Een Bijzondere Ontmoeting met 't Raboes
Toen Greet en Michel Schoonderbeek dertig jaar geleden voor het eerst Raboes betraden, was het alsof ze een andere wereld binnenstapten. Het was een wild, groen en betoverend terrein vol bomen en bloemen, maar ook een plek waar chaos heerste. Oude koelkasten, autowrakken en kermisrestanten lagen verspreid tussen zelfgebouwde hutjes en caravans. Het gebied was een toevluchtsoord voor zestig bewoners die in harmonie met de natuur leefden, ver weg van luxe en regels. “Het was één grote bende, maar wel een leuke bende,” herinnert Greet zich. Hoewel illegaal, hadden de bewoners een vrijstaat gecreëerd waarin iedereen zijn eigen rust en plek vond. Michel voelde een connectie met hen: “Ik had er zelf ook tussen kunnen zitten.”
Van Chaos naar Schoonheid
In de beginjaren lieten Greet en Michel de bewoners met rust, maar uiteindelijk wilden ze het terrein eigen maken. Dit ging geleidelijk, met respect voor de mensen die er woonden. Toen de bewoners uiteindelijk vertrokken, werd de omvang van de vervuiling pas echt zichtbaar: lekkende olie, ingestorte caravans, accu’s en bergen afval. Zelfs de dieren, zoals hazen en ransuilen, waren door het intensieve gebruik verdwenen. De familie zette zich met toewijding in om Raboes te herstellen. Vrachtwagens vol afval werden opgeruimd, giftige grond gesaneerd en nieuw leven geblazen in de natuur. “Het was een jarenlang proces,” vertelt Michel, “maar uiteindelijk voelde het terrein schoon, niet alleen fysiek, maar ook emotioneel.”
Een Nieuwe Creatieve Invulling
Met de opruiming begon een nieuw hoofdstuk: het opnieuw vormgeven van Raboes. Net als een beeldhouwer een ruw blok steen tot leven brengt, benaderden Greet en Michel het terrein met creativiteit en fantasie. Het werd een plek waar familie en natuur samenkwamen en waar verbeelding de ruimte kreeg. Raboes transformeerde van een chaotisch toevluchtsoord naar een harmonieuze plek vol schoonheid en betekenis.
​
Een Toekomst van Rust en Natuur
Na dertig jaar zorg en liefde voor het Raboes hebben Greet en Michel Schoonderbeek een duidelijke visie voor de toekomst: het terrein met rust laten. “Zoals het nu is, is het goed,” zegt Michel. Het Raboes moet een natuurlijke vrijplaats blijven waar flora en fauna vrij spel hebben. Ze zien het als een gigantische vogelkooi zonder dak, een open plek waar iedere vogel en elk dier welkom is. Van spreeuwenwolken en koekoeken tot kikkers en salamanders, alle bewoners vinden hier hun thuis. Zelfs onverwachte gasten zoals de vos horen erbij, ondanks de uitdagingen die dat soms met zich meebrengt.
​
De wens om de natuur haar gang te laten gaan, betekent niet dat er geen dromen meer zijn. Greet en Michel hopen stiekem dat de ransuil, net zoals meer dan dertig jaar geleden, opnieuw zal terugkeren om te broeden op het terrein. “Dat zou echt prachtig zijn,” glimlacht Greet. Deze symbolische wens weerspiegelt niet alleen hun liefde voor het Raboes, maar ook hun hoop dat deze plek nog generaties lang een toevluchtsoord blijft voor alles wat groeit, bloeit en vliegt.
Het Havengebouw
Opdrachtgever: Schipper Bosch Projecten
Architectuur: Dyvik Kahlen Architects
Uitvoering: Karbouw
​
Het lineaire gebouw, centraal gelegen op een 16m x 25m groene betonnen sokkel tussen de parkeerplaats en de haven, zorgt voor een grenslijn tussen het aankomstpunt aan land en het vertrekpunt over zee, met omlijsting van het uitzicht over de twee ruimtes. Als bezoekers arriveren zien ze door het gebouw heen het uitzicht op de haven en het landschap erachter.
​
Het gebouw bestaat uit vier ruimten van gelijke grootte, elke ruimte heeft echter een geheel eigen karakter. Een grote overdekte opening bij de ingang, een receptie en kantoor voor de havenmeester met een groot rond raam met uitzicht op de haven, een openbare ruimte met douches en wc’s, geheel bekleed met groene tegels, en de workshopruimte. De workshopruimte is te betreden via stalen schuifdeuren vanaf de parkeerplaatszijde, gespiegeld aan de havenzijde door een tweede paar openslaande deuren naar een overdekte buitenwerkruimte. Hier strekt het dak zich uit boven een groot terras, waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, werken aan de boten, zeilen kunnen schoonmaken of te kijken naar arriverende zeilboten.
Het dak beschermt tegen de regen en de zon. Als de zon door het glazen dak schijnt wordt het rasterpatroon van de zonnecellen geprojecteerd op alle oppervlakten van het gebouw, en dit creëert een steeds veranderend interieur afhankelijk van de verschillende weersomstandigheden, een directe weergave van de energie aangewend door het fotovoltaïsche dak.
Het Zwarte gebouw
Opdrachtgever: Schipper Bosch Projecten
Architectuur: Y.e.AH! architecten (Jo Van Den Berghe en Lenie Dhooghe), Herzele (België)
Constructief Ontwerp: Bouwpartners Engineering
Uitvoering: Karbouw
Staalconstructie: Van Ee Staalspecialisten
​
Beschrijving staalconstructie en/of gebruik van staal
Als basis voor een proefmodel diende een BIM-model waaruit bleek dat de toleranties op het geleverde balkstaal te ruim waren voor de opdracht. Daarom is iedere productietekening gemaatvoerd vanuit specifieke referentiepunten zodat walstoleranties geen invloed hadden op de uiterlijke vorm.
Ook een aantal principeverbindingen zijn anders dan gebruikelijk uitgevoerd en al de platen zijn gesneden en gemerkt, tot en met de voetplaten toe.
​
Bijzondere aspecten bouwkundig concept / ontwerp
Het havengebouw is 'een vernieuwde versie van de klassieke boerderij in de polder', die hier volledig uit staal is opgetrokken. Zo toont de botenloods aan zijn uiteinde ‘een huisje met een zadeldak’. De gebouwen vormen met hun scheve daken en schoorsteentjes een silhouet dat doet denken aan schotse en scheve Zuiderzeehuisjes.
Tussen de uiteinden van de gebouwen is een en al distorsie, wat resulteert in volumes die ontstaan uit een vlakkenspel van soms scherpe driehoeken, waarvoor het materiaal staal uitermate geschikt is voor zowel de draagstructuur als de wanden van het gebouw.
Het havengebouw bevindt zich in een natuurgebied waarin slechts beperkte interventies zijn toegestaan. Door zijn ligging, en ook vanuit de wens van de opdrachtgever dat het gebouw 's nachts niet opvalt, is de botenloods bekleed met matzwart epdm.
​
Bijzondere constructieve slimmigheden / detailleringen
In de ontwerpfase is de constructie met aangepaste software tot op de millimeter beschouwd. Zo is er rekening gehouden met stalen sandwichpanelen. De aansluitingen zijn zo gedetailleerd dat de onderliggende constructie de ruimte heeft om te werken zonder dat dit zichtbaar is aan de buitenzijde/afwerking. De computerbestanden in de ontwerpfase werden overgedragen van waaruit aan het staalconstructiebedrijf alle componenten direct vanuit het machinepark heeft geproduceerd en vervolgens met mankracht heeft geassembleerd.
​
Bijzondere aspecten uitvoering
De werkwijze, file-to-factory, heeft belangrijk bijgedragen aan een vlekkeloos bouwproces op de bouwlocatie.
De huid van het gebouw is opgebouwd uit sandwichpanelen. Door de stalen, en dus dampdichte, gevelbekleding kon de gevel op eenvoudige wijze, zonder luchtbellen, worden afgedekt met zwart epdm. Plaatsing en detaillering werden één, wat tegelijk een economische en een architecturale meerwaarde genereert.
​
Bijzondere functionele aspecten van het bouwwerk
Elke onderdeel in het havengebouw heeft een functie. Zo zorgt het gebouw voor een scheiding tussen de semi-publieke parkeerplaats van Jachthaven ‘t Raboes en het intieme familie-landgoed. De ramen in het recreatiegedeelte geven zicht op het plein terwijl vanuit het atelier de opkomende en ondergaande zon te zien is. De stalen luifels aan de buitenzijde leggen de nadruk op het havenkantoor, als ontmoetingsplek, en dienen als schuilplaats voor de regen. De vouwpuien in de gevel zijn te gebruiken als deur, en wanneer nodig geheel te openen zodat er groot materiaal naar binnen gereden kan worden. De loods is direct verbonden met de haven; de loopbrug die het gebouw scheidt van het water gaat met een afstandsbieding open.
